Stereofoniczny magnetofon szpulowy klasy popularnej. Mechanika była identyczna, jak w magnetofonach ZK-14x, dodana możliwość pracy w pionie. Unowocześniony wygląd i wzmacniacz mocy. Mała ilość wyprodukowanych egzemplarzy. Pierwszy z serii, gdyż miał następcę, noszącego nazwę własną Uwertura, w którym zmieniono typ głowicy oraz dodano znak jakości.

Dane techniczno-eksploatacyjne:

Zasilanie - 220 V; 50Hz
Pobór mocy - 50 VA
Prędkość przesuwu taśmy - 9,53 cm/s ± 2%
Nierównomierność przesuwu taśmy - < ± 0,2% ( średnio ± 0,16 % )
Zapis – czterościeżkowy, stereofoniczny, według norm międzynarodowych ( oczywiście obowiązujących w latach 80-tych )
Możliwość szybkiego zatrzymania taśmy przy odczycie i zapisie ( tzw. SZYBKI STOP )
Zakres przenoszenia częstotliwości – 40–12 500 Hz
Dynamika - ≤ 45 dB ( średni 52 dB )
Maksymalna średnica szpuli – 150 mm
Czas odtwarzania całkowicie nawiniętej szpuli:
przy grubości taśmy 26 μm – 6 h mono i 3 h stereo
przy grubości taśmy 35 μm – 4 h mono i 2 h stereo
Moc wyjściowa – 2 x 5 W przy h ≤ 2 %

Wejścia:
mikrofon – 0,3-20 mV/3 kΩ
radio – 0,2-2 mV/ kΩ
gramofon/magnetofon – 0,125-1,25 V/2 MΩ

Wyjścia:
radio – 0,5V/ 15 kΩ
głośnik – 2 x 8 Ω/ > 6 VA
słuchawki – 2 x 40 mV/ 2 x 100 Ω

Masa około 8 kg
Wskaźnik wysterowania przy zapisie – magnetoelektryczny

Parametry techniczne zaczerpnięte z serwisówki wydanej przez WKiŁ z 1980 r

Instrukcja  schemat magnetofonu