Gramofon Karolinka „2” ze wzmacniaczem



Opis Andrzej Żółtowski
[strona była aktualizowana 15 stycznia 2006r.]


     Zestaw gramofonowy KAROLINKA WW-GE56/2 był produkowany przez Zakłady Wytwórcze Aparatów Telefonicznych w Łodzi (późniejsza Fonica) jako całkowicie zmodyfikowana wersja KAROLINKI w charakterystycznej „schodkowej” obudowie z odchylaną pokrywą gramofonu. W unowocześnionej wersji Karolinki ze starego urządzenia ostał się jedynie sam mechanizm gramofonu (GE-56) i ... nazwa.

     Gruntownej zmianie poddano obudowę gramofonu, która przybrała formę solidnie wykonanej, ale zgrabnej i estetycznej prostokątnej dwudzielnej walizki.

     W dolnej jej części zabudowano (na płycie z 10mm sklejki) mechanizm gramofonu i wzmacniacz małej częstotliwości.

    W pokrywie walizki znajduje się eliptyczny głośnik wraz z długim przewodem przyłączeniowym, od zewnątrz zakryty owalną otwartą maskownicą i tkaniną brokatową – zaś od wewnątrz osłonięty tkaniną ze sztucznego jedwabiu. Umożliwiało to ustawianie głośnika w najbardziej dogodnym dla słuchacza miejscu.

Konstrukcja wzmacniacza

     Całkowicie przekonstruowany monofoniczny wzmacniacz m.cz. zmontowano na miniaturowym chassis w formie blaszanego ocynkowanego kątownika.

     Przede wszystkim zmieniono lampy na nowoczesne novalowe. W starszej wersji Karolinki wzmacniacz zrealizowany był na lampach EF22, EBL21 i AZ1, w nowszej zastąpiły je EF80 i EL84, zaś prostownik zrealizowano na lampie EZ80. Zarówno nad jak i pod mocno grzejącymi się lampami znajdują się dwie, wykonane z perforowanej blachy, osłony, umożliwiające swobodny obieg powietrza i skuteczne chłodzenie wnętrza urządzenia.

     Do sklejkowej płyty, oprócz wzmacniacza i mechanizmu gramofonu, przykręcone są transformatory - sieciowy i głośnikowy, dwa potencjometry wzmocnienia i barwy tonu, oprawka bezpiecznika i kontrolki 6,3V/03A oraz dociśnięte obejmami dwa kondensatory elektrolityczne.

     Różnice układowe pomiędzy obydwiema wersjami wzmacniacza były stosunkowo niewielkie, jako regulator barwy tonu zastosowano „połówkę” układu Baxandalla. Niemniej, w porównaniu ze wzmacniaczem starszej Karolinki (pasmo 100Hz - 6kHz) jego unowocześniona wersja przenosi szerszy zakres częstotliwości akustycznych (80Hz - 8kHz). Dane techniczne, schemat i wykaz części przedstawiona są na kolejnych zdjęciach.

Ocena gramofonu

     Gramofon KAROLINKA 2 (bo tak wypadałoby go nazywać) jest średniej jakości urządzeniem do odtwarzania płyt normalnych i drobnorowkowych, o typowych parametrach wymaganych od urządzeń przeznaczonych do przekazywania audycji słowno-muzycznych i nagłaśniania małych pomieszczeń.

     Od strony odsłuchowej brzmienie wzmacniacza można określić jako niezniekształcone, bez dokuczliwego przydźwięku, stosunkowo czyste i dynamiczne, ale zarazem charakterystycznie „średnio - wysokotonowe”- co było wynikiem zastosowania wkładki krystalicznej i stosunkowo niewielkiego pasma przenoszenia wzmacniacza. Korektor barwy tonu umożliwiał jedynie ograniczanie górnego pasma odtwarzanych częstotliwości.


     Wykonana w ilości nieco ponad 10.000 (sądząc po numerze seryjnym) egzemplarzy KAROLINKA 2 jest dzisiaj prawdziwie „białym krukiem”!

     Ten praktycznie niespotykany już gramofon jest bezpośrednim poprzednikiem kolejnego "samograja" - niemal identycznie wyglądającej, ale za to z  całkowicie przekonstruowanym  wzmacniaczem m.cz., KAROLINKI WWGE-602.

     Przedstawiony w opisie gramofon, wyprodukowany w końcu października 1959r. z numerem 11606, pochodzi z aukcji internetowej.

Autorem zdjęć jest wystawca, p. Michał Kwaśnik
Niewielkie zniekształcenie normalnie prostych krawędzi (tzw. beczkowatość) są skutkiem użycia obiektywu szerokokątnego.

[dział był aktualizowany 16 kwietnia 2006r.]

(opracowanie: Andrzej Żółtowski „ZoltAn”, Gliwice. zoltan@poczta.warynski.net)

[galeria]

© 2000-2006 FonAr Sp. z o.o.