Tuner opracowany w 1977 roku jako element wieży Radmorowskiej, mającej uzupelnić ofertę tych zakładów, które już rozpoczęły produkcję odbiornika Radmor 5100 oraz zestawu mini RZM-5200.
W połowie roku 1978 zapadła decyzja o przeniesienu produkcji tunera do centrum badawczego COBRESPU w Warszawie. W centrum tym rozpoczęto produkcję całej wieży Hi-Fi pod oznaczeniem ZM-5000 w której skład wchodziły: gramofon GS-5010, timer TI-5010, tuner stereo TS-5010 (UKF i średnie)lub tuner TS-5020 (UKF i długie), przedwzmacniacz PS-5020, korektor GE-5020 oraz wzmacniacz mocy PA-5020. Uzupełnieniem wieży był kasetowy magnetofon trzygłowicowy MS-5020. Była to prawdopodobnie najlepsza i najdroższa wieża zbudowana w PRL.
Tuner TS-5020 zbudowany był w oparciu o elementy odbiornika Radmor 5100 i był też wykonany na wzór tego odbiornika. W wersji TS-5010 tuner posiadał zakres fal UKF-CCIR ("zachodni") oraz zakres średniofalowy, w wersji TS-5020 posiadał "nasz" ówczesny UKF 65-73 MHz oraz zakres długofalowy. Tak jak w OR-5100, tuner umozliwiał zaprogramowanie 8 stacji AM lub FM, wybór ich przy pomocy sensorowego przełacznika i dostrojenie stacji przy pomocy układów ARC oraz wychyłowych wskaźników. TS-5020 posiadał wskaźniki częstotliwości, sygnału i dostrojenia ("0"). Ciekawostką jest, że cała wieża była wykonana w stylu tzw. Rack 19" z możliwością przykręcania do specjalnego stelaża, było to modne rozwiązanie w latach 70-tych. Dzisiaj ten wymiar jest powszechnie używany w świecie profesjonalnych urzadzeń studyjnych. Tuner TS-5010, a więc ten z "zachodnim UKF" (prawdopodobnie na eksport) był wyposażony w lepszy stereodekoder na ukladzie TCA-4500 i układ p.cz na ukladzie TDA-1200, jak na owe czasy były to układy z najwyzszej półki. Krajowy tuner miał zwykłe polskie scalaki UL-1601 czy UL-1201. W latach 1982-1983 produkowano wersję tunera TS-5020 bez zasilacza (???). Tuner był zasilany ze wzmacniacza WS-5020 bedącego wytworem na potrzeby zakladowych rozgłosni radiowych "radiowęzłów".