Produkcję pierwszych radioodbiorników po II wojnie światowej podjęły reaktywowane 1 maja 1945 r. Państwowe Zakłady Tele-radiotechniczne (PZT). Były to AGA RZS-47 na licencji szwedzkiej i Orion RSZ-48 na licencji węgierskiej. PZT zostały przekształcone na przełomie lat 1949/50 w Zakłady Wytwórcze Urządzeń Telefonicznych im. Komuny Paryskiej (ZWUT) i zaprzestały wytwarzania odbiorników. Orion już nie wrócił do produkcji, natomiast AGA produkowana była do początku lat 50. przez Państwowa Fabryka Odbiorników Radiowych w Dzierżoniowie (późniejsze nazwy to T-6, DZWUR, Diora) i Zakłady Radiowe im. Marcina Kasprzaka w Warszawie (T-3, ZRK). 

Trzyzakresowy odbiornik superheterodynowy w drewnianej skrzynce. Bębnowy przełącznik zakresów z boku. Skala zegarowa z ozdobną ramką bakelitową. Na tylnej ściance oprócz gniazd antenowych wejście na gramofon i wyjście na dodatkowy głośnik. Na skali niektórych egzemplarzy zamiast logo PZT widniał znak firmowy z literami "PRR".

Według informacji na tylnej ściance, odbiornik powstał WEDŁUG MODELU "ORION" 733/L BUDAPESZT.