Odbiornik detektorowy, umożliwiał odbiór na słuchawki bez potrzeby stosowania zewnętrznych źródeł zasilania ("radjo bez prądu"). Produkcję, opartą na projekcie inż. W.Rotkiewicza rozpoczęła w 1930 r. Państwowa Wtwórnia Łączności w Warszawie. Pierwsza seria pojawiła się w sprzedaży w połowie grudnia 1929 r. Cena odbiornika z kompletem wyposażenia (słuchawki, antena, przełącznik antenowy z odgromnikiem, izolatory do zawieszenia anteny itp.) wynosiła 39 zł.
Odbiornik lampowy kosztował w tym czasie kilkaset zł. Detefony można było kupić nie tylko w sklepach radiotechnicznych ale także we wszystkich agendach Polskiego Radia oraz urzędach pocztowych.
Tą wersją Detefonu można uznać za "przejściową" pomiędzy "Detefonem" a "Detefonem RDI.s.I". Na tylnej ściance informacje o dwóch zakresach, rysunek bardzo podobny do ścianki tylnej "Detefonu". Cewki w takiej samej czarnej izolacji porcelanowej jak w "Detefonie". Pokrętło do strojenia produkcji FK SA.