Odbiornik Pionier I występował w dwóch odmianach: opisywana tu 6161 i Pionier I 6181, który pomimo pomimo wyższego numeru powstał wcześniej. Na jego karcie można znaleźć szczegółowe informacje o wprowadzonych zmianach.

We wczesnych egzemplarzach Pioniera I 6161 zauważalną różnicą były końcówki osi potencjometru i przełącznika zakresów w kształcie ściętego walca (jak w Promyku i nowszych odbiornikach) zamiast prostokątnych, jak w dotychczasowych Pionierach. W późniejszych egzemplarzach różnice w stosunku do Pioniera I 6181 to:

• niższa skala, ok. 230x65 mm (otwór w obudowie miał tę samą wysokość 56 mm w starszych i nowszych wersjach);
• linka napędu skali przebiega wzdłuż górnej krawędzi skali a wskazówka wisi na lince. Kółeczko linki przeniesiono z płytki obok potencjometru na mały wysięgnik zgrzany ponad potencjometrem;
• oprawa żarówki została zamocowana wprost do chassis;
• zakres fal krótkich od 16 m, napis Katowice (poprzednio: Stalinogród), nowsze oporniki i kondensatory;

W odbiorniku montowany był początkowo okrągły głośnik z umocowanym do niego transformatorem głośnikowym. Później zastosowano głośnik eliptyczny a transformator umocowano na ściance, obok głośnika. Najbardziej zbliżone schemat to Pionier U (Trusz. wyd. 1, str. 30) w starszych odbiornikach i Promyk - Lotos (Trusz. wyd. 1, str. 34). Układ kontynuowany był w następcy Pioniera I -  bakelitowym Promyku. 

Odbiornik (obydwie odmiany) wyprodukowano w liczbie ponad 396 tys. sztuk.